Monday, August 21, 2017

ಅನುರಕ್ತೆ

ನಲ್ಲೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹ ನಿಂತು
ಮರೆವೆನು ನನ್ನೆ ನಾನು
ಹೃದಯ ಬಡಿತ ಏರುಪೇರು
ನೀ ನಗುವ ಕ್ಷಣವೆಲ್ಲವೂ..

ನೀನು ಅನುರಕ್ತೆ
ಮೋಹಿಸುವೆ ನನ್ನ, ಕಣ್ಣ ಸಂಚಲ್ಲಿ
ಅಡಗಲಿ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ?
ಕನಸಲು ಬಿಡದೆ ಮುದ್ದಿಸುವಾಗ
ನೀ ನಾಚುವ ಪರಿಗೆ
ಕಪೋಲಗಳು ಕೆಂಪಾಗಿವೆ
ಸಂಜೆಯ ಸೂರ್ಯ ಅಲ್ಲೆ ಮರೆಯಾದ!!

ದೂರದ ಊರಲಿ ಎಲ್ಲೋ ಮಳೆಯಂತೆ
ನನಗಿಲ್ಲಿ ಚುಂಬನದ ಧಾರೆ
ಮನದಿ ವಿದ್ಯುಲ್ಲತೆ
ನಿನ್ನ ಬಿಗಿಸಪ್ಪುಗೆಯಲಿ ಕೈಸೆರೆ

ಸಂಚಿತವಾಗಿದೆ ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷ
ಮನಗಳು ಬೆರೆತ ತರುವಾಯ
ಉಳಿದಿವೆ ಅಗಣಿತ ಕವಿತೆಗಳು
ಹೇಳದೆ ಹೋದರೆ ನಿರುಪಾಯ
ಹಾಡಿತು ಕೆಂದುಟಿ ನಡಗುತಲೆ
ಸಿಹಿಯೇ ಇನ್ನು ಈ ಸಮಯ..

- ಅ.ರಾ.ತೇ
#ಎಂಎಚ್  #21/08/2017
 

No comments:

Post a Comment