ಹೂ ಅರಳಲು

ಮೊಗ್ಗು ಹೂವಾಗುವುದೆಂದು

ಕಾದಿದ್ದೆ ಆ ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ

ಎಂಥದ್ದೋ ದಿಗಿಲು,

ಅದು ಹೂವಾದರಷ್ಟೆ

ನನ್ನವಳ ಎದೆಗೂಡು ಅರಳುವುದು

ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸದೆ ಕಾದಿದೆ

ಆ ಒಂದೊಂದು ಎಸಳು

ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಲು

ನನ್ನೆದೆಯ ತಣಿಸಲು

ಚಂದಿರ ಅಣಿಕಿಸುತ್ತಿದ್ದ

ಹೋಗಿ ಮಲಗೆಂದು,

ನನಗಾಗ ಸಿಟ್ಟು

ನನ್ನೆದೆಯ ಜ್ವಾಲೆ ಅವನನ್ನು ಸುಡುವಷ್ಟು

ಗೂಬೆಗಳ ಕೂಗಿಗೆ ನಲುಗಲಿಲ್ಲ

ಬಾವಲಿಗಳ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಅಲುಗಾಡಲಿಲ್ಲ

ಧ್ಯಾನಸ್ಥನಾಗಿದ್ದೆ

ಹೂ ಅರಳಿದರಷ್ಟೆ ನಾ ಜೀವಂತ

ಕೊರೆಯುವ ಚಳಿ

ಭಯಗೊಳಿಸುವ ಆ ಕಡುಗಪ್ಪು ಕತ್ತಲು

ಇನ್ನೇನು ಸೂರ್ಯೋದಯದ ಸುಳಿವು

ಯಾಕೋ!! ದೇಹ ಸೋಲುವಂತಿತ್ತು

ಒಂದೊಂದು ಘಳಿಗೆಯ ಏಣಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ

ಮೆಲ್ಲನೆ ಎಸಳುಗಳು ನಗಲಾರಂಭಿಸಿತು

ಕಾತರದ ಎದೆ, ಜಡಗಟ್ಟಿದ್ದ ಮೈ

ಒಳಗಿನಿಂದ ತೂಕಡಿಕೆಯ ಸಿಂಚನ

ಸೂರ್ಯ ಉದಯಿಸುವ ಆ ಕ್ಷಣ

ಹೂ ಅರಳಲು ಸಹ,

ಯಾವ ಭ್ರಾಂತಿಗೆ ಒಳಗಾದೆನೋ

ಹೇಸಿಗೆಯೆನಿಸುತ್ತಿದೆ, ಎರಡು ಕ್ಷಣ ತೂಕಡಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ

ಜ್ವಲಿಸುವ ಕಿರಣವೊಂದು ಕಣ್ಣ ಕುಟ್ಟಿತು

ನೋಡಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಹೂ ಇರಲಿಲ್ಲ

ಬರೀ ಮೌನ

ಆ ಹೂವ ಒಂದು ಹೆಣದ ಮೇಲೇರಿತ್ತು

ಅದರ ಮುಂದೆ ನನ್ನವಳು ಬಿಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದಳು..