ಶೃತಿ ಇರದ ಹಾಡು ಸಹ ಈಗೀಗ ಮನವ ತಣಿಸುತ್ತಿದೆ

ಶೃತಿ ಇರದ ಹಾಡು ಸಹ
ಈಗೀಗ ಮನವ ತಣಿಸುತ್ತಿದೆ
ಬಯಲಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಕಿರುಚಿದ ಮಾತು
ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸಿ ನನ್ನನ್ನೆ ಕೊಲ್ಲುವಾಗ
ಸಂಜೆಯ ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಆಗಸಕ್ಕೆಕೋ ತೃಪ್ತಿ..

ಮಿರುಮಿರುಗಿ ನಿಂತು ನೀ
ಕಾಡಿದ್ದ ಆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ
ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ಕಂಡ
ಜಲಪಾತವು ಮನತಣಿಸಿದಂತೆ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ವಿಹ್ವಲಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ಆ ಕೇಶರಾಶಿಯು ಹಾರಿದಂತೆಲ್ಲ..

ಕೆರೆಯ ಮಧ್ಯದ ಕಮಲದ ಬಳಿ
ಕಲ್ಲೆಸೆದಾಗ ನಿನ್ನಂತೆ ನಾಚುತಿದೆ
ಮೂಡಿದ ಆ ಮೇಲ್ಮೈ ಅಲೆಗಳು!
ಮತ್ತೆ ಆ ತಿಳಿ ನೀರು ಒಂದೇಸಮನೆ
ಏಕಾಂತ ಭಾವಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತದೆ
ಎಷ್ಟೊಂದು ಕಲ್ಲುಗಳು ನೀರ ಸೇರಿದೆ
ಅಲೆಗಳಿಲ್ಲ! ಕಮಲದ ನಗು ಸಹಿತ
ಮರೆಯಾಗಿ, ಮರೆಯದಂತಾಗಿದೆ..

ಹನಿಗಳು - ೨

           ೧

ನಿನಗೆಂದು ಹೊಸೆದಿದ್ದ

ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲಾ

ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ ಒಂದೊಂದೆ

ನಿನ್ನೆದೆಯ ಆವರಿಸಲು..

            ೨

ಕಾದು ಕಾದು ಕಂಗೆಟ್ಟ ನಲ್ಲೆಯ

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಆತಂಕವಿರಲಿಲ್ಲ

ತಡವಾದ ಪ್ರಿಯಕರನಿಗೆ

ತೊಂದರೆಯಾಗಿರಬಾರದೆಂಬ ಕಾಳಜಿಯಿತ್ತು

            ೩

ರಸ್ತೆಯ ಉದ್ದಗಲ ಹರಡಿರುವ

ಎಲೆಗಳ ನಡುವೆ

ಹೇಗೆ ಹುಡುಕಲಿ ಕನಸುಗಳ

ಬಿರುಕುಗಳೆ ಮೂಡಿರುವಲ್ಲಿ!

             ೪

ಸುಂದರ ಸಾಲುಗಳ ಬರೆದೆ

ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯವ ವರ್ಣಿಸಲು

ಬಣ್ಣದ ಮುಖವಾಡವ ತೊಟ್ಟ

ಕುರೂಪತನವ ತಿಳಿಯದೆ

             ೫

ಜಗದಗಲ ಹರಡಿರುವ

ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ವಿಷಯಗಳ ನಡುವೆ

ನನ್ನವಳು ಅರಿಯಲಾಗದ ಪ್ರಶ್ನೆ

ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುವುದೆ ನನ್ನೀ ಜೀವನ

ಹೂ ಅರಳಲು

ಮೊಗ್ಗು ಹೂವಾಗುವುದೆಂದು

ಕಾದಿದ್ದೆ ಆ ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ

ಎಂಥದ್ದೋ ದಿಗಿಲು,

ಅದು ಹೂವಾದರಷ್ಟೆ

ನನ್ನವಳ ಎದೆಗೂಡು ಅರಳುವುದು

ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸದೆ ಕಾದಿದೆ

ಆ ಒಂದೊಂದು ಎಸಳು

ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಲು

ನನ್ನೆದೆಯ ತಣಿಸಲು

ಚಂದಿರ ಅಣಿಕಿಸುತ್ತಿದ್ದ

ಹೋಗಿ ಮಲಗೆಂದು,

ನನಗಾಗ ಸಿಟ್ಟು

ನನ್ನೆದೆಯ ಜ್ವಾಲೆ ಅವನನ್ನು ಸುಡುವಷ್ಟು

ಗೂಬೆಗಳ ಕೂಗಿಗೆ ನಲುಗಲಿಲ್ಲ

ಬಾವಲಿಗಳ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಅಲುಗಾಡಲಿಲ್ಲ

ಧ್ಯಾನಸ್ಥನಾಗಿದ್ದೆ

ಹೂ ಅರಳಿದರಷ್ಟೆ ನಾ ಜೀವಂತ

ಕೊರೆಯುವ ಚಳಿ

ಭಯಗೊಳಿಸುವ ಆ ಕಡುಗಪ್ಪು ಕತ್ತಲು

ಇನ್ನೇನು ಸೂರ್ಯೋದಯದ ಸುಳಿವು

ಯಾಕೋ!! ದೇಹ ಸೋಲುವಂತಿತ್ತು

ಒಂದೊಂದು ಘಳಿಗೆಯ ಏಣಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ

ಮೆಲ್ಲನೆ ಎಸಳುಗಳು ನಗಲಾರಂಭಿಸಿತು

ಕಾತರದ ಎದೆ, ಜಡಗಟ್ಟಿದ್ದ ಮೈ

ಒಳಗಿನಿಂದ ತೂಕಡಿಕೆಯ ಸಿಂಚನ

ಸೂರ್ಯ ಉದಯಿಸುವ ಆ ಕ್ಷಣ

ಹೂ ಅರಳಲು ಸಹ,

ಯಾವ ಭ್ರಾಂತಿಗೆ ಒಳಗಾದೆನೋ

ಹೇಸಿಗೆಯೆನಿಸುತ್ತಿದೆ, ಎರಡು ಕ್ಷಣ ತೂಕಡಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ

ಜ್ವಲಿಸುವ ಕಿರಣವೊಂದು ಕಣ್ಣ ಕುಟ್ಟಿತು

ನೋಡಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಹೂ ಇರಲಿಲ್ಲ

ಬರೀ ಮೌನ

ಆ ಹೂವ ಒಂದು ಹೆಣದ ಮೇಲೇರಿತ್ತು

ಅದರ ಮುಂದೆ ನನ್ನವಳು ಬಿಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದಳು..